3, 2, 1: GO!!!

29 juli 2019 - Best, Nederland

Eergisteren was de laatste volle dag in Mexico. We besloten om nog eenmaal een Cenote te bezoeken, voor de kinderen toch wel een van de hoogtepunten van de vakantie. Deze cenote lag 50 kilometer landinwaarts, ideaal om de hordes toeristen te mijden!
Deze cenote ligt in een hoge grot. We konden via een steile trap naar beneden en halverwege waren 2 springplanken, op 5 en op 10 meter... Meer dan springen was er eigenlijk ook niet te doen. Na een korte weifeling op de 5-meter plank ging Mathijs! Meteen nadat hij zijn hoofd weer boven water had riep hij al: 'Gaaf! Ik wil nog eens!' Nou, dat hebben we geweten! Jasper had iets meer tijd nodig maar ging ook meerdere malen van de 5-meter plank.

IMG-20190729-WA0000

Maar ja... Mathijs zou Mathijs niet zijn als hij niet ook even bij de 10-meter plank zou kijken. Hiervan gingen niet heel veel mensen af want dit is echt hoog... Toch leek hij in eerste instantie niet te durven. Hij is een paar keer naar boven gelopen, kijken over de rand, toch maar weer terug naar beneden, om dan toch maar weer naar boven te lopen. Het heeft uiteindelijk zo'n 20 minuten geduurd voordat hij de knoop doorhakte. Of wij even af wilden tellen... Nou dat hebben we geweten... Hij sprong en deze keer was zijn reactie bij het boven water komen nog enthousiaster dan bij de 5-meter plank!

Hij kreeg een gigantische adrenaline-kick (die letterlijk uren geduurd heeft) en bleef maar naar boven lopen. Enige vereiste was dat wij aftelden voor hem. Zelfs nadat we zeiden dat dit de laatste sprong zou worden is hij nog zeker vijf maal gegaan. In de rit terug naar het hotel heeft hij zijn mond niet dichtgehouden... 
Onderweg terug zijn we gestopt voor een hangmatstoel, een geweven stoel die aan 1 punt opgehangen kan worden, lekker voor onder de pergola. 

Gisteren was het dan zover, de reis terug naar Nederland. Uiteraard met weer een nieuw avontuur...
Aangezien we pas om 19:15 zouden vliegen wilden we de hele dag rustig aandoen, maar we moesten echt om 11:00 de kamer af in verband met schoonmaken. Het vliegveld was minder dan twee uur rijden dus we konden echt super rustig aan doen. Eerst maar even door Playa del Carmen gereden, het plaatsje waar we 19 jaar geleden onze Mexico-trip eindigden. Leuk om het weer te zien maar we herkenden (vrijwel) niks meer. Toen, om de cirkel rond te maken, gestopt in Puerto Morelos, waar de onze reis begonnen zijn. Hier hebben we nog wat souvenirtjes gezocht, langs het strand gewandeld en geluncht.
Maar hoe rustig we het ook aan deden, we waren nog steeds veel te vroeg. En het geld was op en we hadden geen zin om meer te pinnen (iedere keer transactiekosten bij het pinnen...). Dus, veel te vroeg, de auto ingeleverd bij het verhuurbedrijf. Hij zat helemaal onder de vogelpoep (stond bij het laatste hotel onder een boom...) maar verder was hij prima. Uiteraard maakt het niet uit hoe smerig hij is, daar betalen we voor en ze deden danook totaal niet moeilijk.

Er zijn mensen die, hoezeer ze hun best ook doen, steeds te laat zijn. Wij hadden gisteren het omgekeerde... Hoezeer we ons best ook deden, we waren veeeel te vroeg, 4 uur voor de vlucht waren we al op het vliegveld. Incheckbalies gesloten, die zouden pas over een uur open gaan maar ach, we stonden in ieder geval vooraan. Het eerste wat ze tegen ons zeiden: ons visum was verlopen, of we even naar het douane-kantoor wilden gaan en het wilden verlengen.
Ten eerste vreemd dat de man van de incheckbalie dat zegt, ten tweede vreemd omdat we een week eerder vanaf Guatemala het land binnen kwamen en ons visum 7 dagen geldig zou zijn. Maar goed, wij naar die balie (die achteraf lag, niet duidelijk in het zicht), even wachten tot we aan de beurt waren en ja hoor, weer betalen, 110 Euro, omgerekend. Zucht. 
Oh en natuurlijk cash, niet met credit card, dus we moesten eerst weer een pinautomaat zoeken. En transactiekosten voor het pinnen betalen. Ondertussen was het lekker druk bij die balie dus we stonden nu al iets langer in de rij maar uiteindelijk begonnen ze te stempelen en kregen we 4 betaalbewijzen (waarvan 3 een stempel hadden, eentje niet, dus die nog maar even gevraagd....).
Op naar de incheckbalie waar onze bagage nog steeds stond. Even voorgedrongen zodat we meteen aan de beurt waren (zoals ons gezegd was). Ons manneke was weg en de persoon die er stond wist van niks. Hij dus maar gaan vragen en ja hoor, we kregen onze boarding passen en de bagage was zelfs al gelabeld.

Typisch: verder geen douane gezien! Geen stempel in het paspoort... Alleen bij de security check stond iemand de paspoorten te checken maar dat doen ze normaal gesproken om te kijken of het ticket bij het paspoort hoort. Bij de gate moesten we natuurlijk weer wachten, het instappen werd vertraagd, zonder reden.
Tot er een omroepbericht kwam... Of de familie Cox zich wilde melden... Dit was ons nog nooit gebeurd. Maar goed, wij naar de balie, waar ze ons zeiden dat we twee van de vier visa niet zouden hebben betaald (volgens de vrouw die bij de douane een rekenmachine nodig had om 4 x 558 uit te rekenen en in ruil daarvoor 3 in plaats van 4 stempels zette...). Wij dus extra blij dat ik die stempels gevraagd had... Betaalbewijzen laten zien, manneke ging foto's maken van de betaalbewijzen en bellen, wij moesten maar gaan zitten, hij kwam er nog op terug...
Volgend omroepbericht: 1 persoon had zijn visum niet ingeleverd bij het inchecken, m.a.w. ze kwamen 1 briefje tekort. Wie dat was zeiden ze niet (wisten ze waarschijnlijk ook niet). Of die persoon zich bij de balie wilde melden. Helaas werd dit bericht maar eenmaal omgeroepen en alleen in het Engels (terwijl het een vlucht naar Düsseldorf was vanuit een Spaanstalig land). Dit schoot niet op, alleen maar zeurende mensen bij de balie die vroegen wanneer de vlucht nou zou vertrekken. Oh ja, wij stonden er ook want wij wisten niet eens of we uberhaubt mee mochten. Dame aan de balie wist uiteraard van niks maar toen haar collega eindelijk terugkwam en hij eindelijk eens ging bellen (hij was het vergeten...) bleek het gelukkig in orde.

Meteen bleek ook dat ze het ontbrekende briefje gevonden hadden (Hulde!) dus tot eenieders opluchting mochten we, bijna een uur te laat, boarden. Het blijft vreemd dat het personeel van een vliegmaatschappij de taak van douane overneemt om te zorgen dat de visa in orde zijn. En dat wanneer je dan betaalt (al dan niet terecht) ook nog eens te horen krijgt dat je niet betaald hebt waardoor je nog bijna een half uur in spanning zit...

De vlucht ging verder prima, de verloren tijd hebben we uiteindelijk ingelopen en we hebben redelijk geslapen, maar bij het landen bleek er weer (net als op de heenweg) iemand onwel. Nu stond er meteen een ambulance klaar en binnen 2 minuten was er al iemand van de ambulance binnen om de vrouw te onderzoeken, ook hier leek het gelukkig niet ernstig. Beetje file onderweg maar rond 15:00 waren we weer lekker thuis.

Iedereen: bedankt voor het volgen!!! En zeker ook bedankt voor alle reacties, het blijft altijd leuk om deze te lezen.

Foto’s

10 Reacties

  1. Paula Cramer:
    29 juli 2019
    Welkom thuis en geniet nog lekker na van deze mooie reis!
    Het was weer èrg leuk om al jullie belevenissen te lezen.
  2. Esther Wyatt:
    29 juli 2019
    Helaas, onze vakantie is ook voorbij. Wij waren vandaag om 17:00 uur thuis.

    Wat wordt het volgende avontuur?
  3. Tante Zus:
    29 juli 2019
    Die weken zijn omgevlogen niet te geloven dat jullie weer thuis zijn.
    Bedankt voor de leuke berichten.
    Jullie zijn zeker blij dat je weer in je eigen bedje kunt slapen .😴
  4. Wendy:
    29 juli 2019
    Fijn dat jullie weer goed thuis zijn gekomen. Leuk dat we mochten mee genieten van jullie reis en belevenissen.
  5. Rianne:
    29 juli 2019
    Welkom thuis !!!
  6. Nicole en Wim:
    29 juli 2019
    Wij hebben weer genoten van jullie verhalen. Het bleef spannend tot en met het einde van jullie reis. 👍
  7. Lilian:
    30 juli 2019
    Welkom thuis & bedankt voor de verhalen die in combinatie met Polarsteps echt leuk waren te volgen!
  8. Anouk:
    30 juli 2019
    Welkom thuis!!! Super leuk om jullie avonturen te volgen!! Nu weer lekker slapen in jullie eigen bedjes en plannen maken voor jullie volgende avontuur😁
  9. Ingeid:
    31 juli 2019
    Mooie avonturen waren het weer en zeg maar tegen Mathijs dat ik het super stoer vind dat hij van 10 meter durfde te springen. Weer genoten van jullie reisverhalen.
  10. Rowan:
    1 augustus 2019
    vet cool👍🏻 en stoer blij dat julie thuis zijn of niet?