Wat is het warm...

Het is nu half 9 's avonds en jeetje, wat is het hier heet, nog zeker 30 graden! Gelukkig hebben we goede airco op de kamer want anders was het echt niet te harden...

Gelukkig is het 's ochtends lang niet zo heet... Vanmorgen weer om half 7 uur opgestaan, 7 uur simpel maar heerlijk ontbijt bij het hotel (dit zit hier meestal niet inbegrepen, deze keer hadden we geluk) en om kwart voor 8 in de auto naar Uxmal, ons volgende Maya complex. Vonden we Chitzen Itza al rustig, hier waren om half 9 amper mensen binnen, ik denk minder dan 10... Heerlijk! Hier mag je nog wat meer klimmen dan bij de vorige tempels dus meer avontuur... Minder groot dan Chitzen Itza maar zeker niet minder imposant met ook hier een enorme pyramide (waar we dan weer niet op mochten, helaas). Maar verder genoeg te ontdekken. 

Rond 11 uur was het tijd om te vertrekken, we hadden het meeste wel gezien en het begon warm te worden. Vreemd genoeg werd het ook hier nu juist drukker... Gelukkig zaten wij in een heerlijk koele auto.
Over de auto gesproken... Het is hier prima te doen: zelf rondrijden. Grote steden als Cancun hebben we nog niet gehad, dat zal ook schelen. Maar verder rijdt iedereen hier rustig en beschaafd, niet het zenuwachtige getoeter wat we vanuit Azië gewend zijn.
De wegen zijn lang en recht, de borden duidelijk. Bovendien hebben we Google Maps met de kaarten van onze reis al gedownload dus we kunnen gewoon navigeren met de telefoon. 
In de dorpjes, zeker bij het binnenkomen en verlaten, zitten venijnige drempels. Meestal aangegeven met een bord (maar niet altijd) en soms goed zichtbaar (maar vaker slecht zichtbaar dan goed zichtbaar...). Echte killers voor de assen en onderkant van de auto. Tot nu toe pas eentje gemist (de vullingen schieten uit je tanden). 😇 Komt bij dat de remmen van onze auto niet denderend zijn dus vooral goed vooruitkijken. 😁
In de dorpjes en stadjes is het overzichtelijk navigeren: schaakbord-patroon met alle straten eenrichtingsverkeer. Daarbij zijn de straten ook nog eens genummerd. 

Rond het grote plein in Valladolid is er soms ook verkeerspolitie om de grote stromen auto's in goede banen te leiden. (Dit is zwaar overdreven, het gaat hier om werkverschaffing of strafwerk voor de politieagenten, hier ben ik nog niet uit...) Wat ze feitelijk doen is voor stoplicht spelen en dat in die hitte. Nou zou je kunnen zeggen: 'Ach wat sneu, zet daar toch stoplichten neer en laat die arme dames en heren nuttiger werk doen'. Slimme opmerking, ware het niet dat er gewoon stoplichten staan! 😰
Maar om toch nog iets van autonomie uit te stralen overrulen De Cock en Vledder deze lichten: staan de lichten op rood dan mag (nee: moet!) je doorrijden, bij groen stoppen. Als arme voetganger weet je natuurlijk helemaal niet meer wat je overkomt. 😱

Verdere consequentie van het schaakbord-patroon in combinatie met eenrichtingsverkeer is dat wanneer je iets te ver rijdt, je een heel blok om moet rijden (wat juist door dat eenrichtingsverkeer niet altijd triviaal is). Maar tot nu toe hebben we alles gevonden wat we zochten. En ook hier helpt Google Maps want die kent alle richtingen.
Tanken is ook goed te doen, er zijn hier nog pompbedienden die het werk voor je doen, je hoeft de auto niet eens uit. En dan wordt ook nog eens de voorruit schoongemaakt. Wel fooi geven... 😁 De benzine is een stuk goedkoper dan bij ons. Wel tanken we vaak want op de langere stukken zijn vaak weinig tankstations. En het bereik van onze huurauto is zo'n 500 kilometer op één tank dus dat is niet veel.

Na Uxmal zetten we koers naar Campeche. Niet over de tolweg die Google ons adviseerde, maar wat meer binnendoor. Onderweg kwamen we nog meer tempelcomplexen tegen en bij eentje, Sayan, zijn we gestopt. Ook hier vrijwel geen toeristen te zien, alleen een puppy die Mathijs erg aardig vond. De liefde was niet wederzijds, Mathijs moest niets van het beest hebben. Jasper is niet eens mee naar binnen gegaan. 😀

Ook nog een politiecontrole onderweg gezien maar meestal laten ze toeristen doorrijden, ook deze keer, gelukkig. 
Rond 2 uur kwamen we aan in Campeche. We begonnen aan de oostkust van Yucatan, ondertussen zijn we al aan de westkust. Zwemmen in zee is ook hier niet mogelijk maar gelukkig is hier ook een zwembad dus de kinderen en ik hebben even lekker gezwommen (het woord 'afkoelen' is niet op zijn plek want het water is gewoon warm). 
Het hotel is wat groter dan we gewend zijn maar wel erg mooi, met een authentieke Mexicaanse uitstraling. En een koelkast. 😁
Campeche is een stuk meer toeristisch dan Ticul maar wel mooi, met leuke terrasjes en uitzicht op zee. 

Morgen de eerste lange rit: een uur of 5 naar Palenque. Ook hier zijn Maya-ruïnes te vinden. Verder is dit onze uitvalsbasis voor de trip naar San-Chistobal (waar we slapen in een brouwerij, 3 nachten 😇) en Guatemala.