Een klap en een bijna-crash

18 juli 2019 - Palenque, Mexico

Nee niet schrikken, met zowel ons als met de auto is alles goed, deze keer geen ziekenhuis verhalen... 😇

Na een lange discussie gisteren, zullen we naar een grot of een kloof gaan, besloten we om naar een dichtbijgelegen grot te rijden. Naast de grot was er ook een (pret)parkje omheen. De grot zelf was uniek: het eerste deel was een lange gang op een met beton gestorte vloer. Veel groepjes met gidsen, allen Spaanstalig dus niet handig voor ons. Daarbij: de gidsen waren vrijwel allen kinderen van een jaar of 7. Kinderarbeid, volgens onze jongens. De grot was verlicht met gloeilampen, alles bij mekaar niet super boeiend.
Na een paar honderd meter werd het interessanter! Na nogmaals entree te moeten betalen (meer nog dan bij de originele entree!) konden we verder, deze keer was het stikdonker! We kregen alle vier een helm en een zaklamp mee, en ook een gids (Spaanstalig, uiteraard 😁). Dit was veel interessanter! We kregen wat uitleg en dat was best wel te volgen (alles was of stalagmieten, stalagmieten, marmer of kristal). Helemaal aan het einde gingen alle zaklampen uit toen was het pas echt donker en stil! Het enige dat je hoorde was het druppelen van het water. En Mathijs die bang was dat de gids ons een poets ging bakken ('Ik vertrouw die gast voor geen meter.'). 

In de grot!

Uiteindelijk liepen we terug, het zonlicht tegemoet. We keken nog even rond, totdat onze kinderen een lange glijbaan zagen, zeker 30 meter lang, van beton. Je gleed er vanaf op een platgedrukte petfles of een stuk karton. De eerste keer duurde het 1.17 minuten (ja, ik MOEST het timen van de kinderen). Na een paar keer ging het al een stuk sneller en uiteindelijk stond de teller bij Jasper op 9.8 seconden. 😱
Om ongelukken te voorkomen gingen we maar even lekker lunchen. Net op tijd want het begon te stortregenen. Nou ja, wij zaten lekker droog. Alleen Jasper zat wat onrustig... Want tja, door de regen zou de baan natuurlijk wel eens wat gladder (lees: sneller) kunnen zijn en hij wilde zijn recordtijd wel verbeteren. 😉
Even terug naar de titel van deze blog... 😂 Onderaan de glijbaan was niet echt uitloop, ongeveer 2 meter zand en daarachter een hoge muur van zandzakken. In eerste instantie leek die 2 meter meer dan voldoende, want ze stonden binnen 1 meter stil en rechtop. Maar niet bij een gladde baan.. 😎
Jasper's laatste run ging hard, heel hard! Hij vloog zo hard naar beneden dat hij onderaan totaal niet stopte en met een harde klap, gezicht voorop, in de zandzakken vloog! Iedereen om hem heen: owww... Jasper's reactie: TOP! Hij heeft overigens nu, meer dan een dag later, nog steeds pijn. 😁 En ja, hij heeft zijn eigen record met meer dan een seconde verbeterd! 🙌

Terug in het hotel flink uitgerust (we hebben ten slotte vakantie) om daarna San Cristobal nog éénmaal te verkennen. Paar terrasjes, lekker gegeten bij de Argentijn (zelfde menu als overal hier) en toen geëindigd bij ons eigen hotel met brouwerij. Over smaak valt niet te twisten, ik vond het bier heerlijk, Patricia is naar de winkel gelopen om haar eigen vertrouwde Sol te kopen. Maar goed, we hebben tenminste één keer het bier van de brouwerij geproefd. 🍺

Agua Azul

Vanmorgen weer lekker ontbeten bij de supermarkt. 😁 Rond kwart voor negen reden we weg, weer dezelfde weg vol drempels, scheuren en honden. Deze keer niet op zondag dus als bonus ook nog veel vrachtwagens. Overigens, hier komen de drempels goed van pas, doordat de vrachtwagens vrijwel stilstaan bij de drempels zijn ze hier makkelijk in te halen. Dat je daarvoor dwars tegen het verkeer in moet, ach. Men houdt hier over het algemeen prima rekening met mekaar. 
We wilden niet rechtstreeks naar het hotel rijden (de rit was weer 210 kilometer, 4.5 uur) maar zijn gestopt bij de watervallen van Agua Azul. Dit zijn trapsgewijze watervallen, honderden meters lang, met een azuur-blauwe kleur. Op meerdere plekken kun je heerlijk zwemmen, iets wat de kinderen dan ook volop gedaan hebben. Ook hier was trouwens weer een slingertouw. 😀

Mathijs wil Jasper in het water gooien bij Agua Azul

Ook hebben ze een douche genomen, onder de waterval. Op een gegeven moment 'moesten' de kinderen van een of andere Baywatcher zelfs een reddingsvest om. Nou, dat hoeft dus niet... Ergens wel te begrijpen, veel kinderen en ook volwassenen hier kunnen amper zwemmen maar dat geldt natuurlijk niet voor onze kinderen. Wel goed natuurlijk dat ze hier op zoveel plekken zwemvesten aanbieden. 

De jongens bij de waterval bij Agua Azul

(Op het moment dat ik dit schrijf, aan het zwembad bij het hotel, zwemt er (tot hilariteit van Mathijs) een volwassen Mexicaan met een enorm zwemvest; voor de goede orde: je kunt hier gewoon staan in het zwembad. 😋).

Agua Azul

Op naar het hotel, het laatste uur. Opeens begon het te regenen, iets waar onze huurauto niet echt goed mee overweg kan. Hij lekt niet maar de wegligging is niet denderend. Net als de remmen. Opeens zagen we voor ons een boom omvallen op de weg, vlak voor een tegenligger! De boom viel op de andere weghelft dus we konden er beiden omheen maar het was wel schrikken want een paar tellen later en de boom was op onze auto gevallen.
Niet teveel bij nadenken... Tot een paar kilometer later er een boom dwars over de hele weg lag. 😱 Ook hier was het net gebeurd want wij waren de derde auto die moest stoppen. Geen keus, de hele weg was geblokkeerd. Deze boom had minstens 6 grote stammen die allemaal de weg blokkeerden. Onze eerste reactie: dit gaat uren duren... 

Boompje...

Nou, nee dus. Binnen no-time stonden er 10 man omheen waarvan minstens 3 een groot kapmes hadden. Dit werkt als een bijl en zo te zien hadden ze vaker met dit bijltje gehakt (😰). Ik denk dat we hooguit een kwartier hebben stilgestaan, toen waren de grote takken afgekapt en de stronk met vereende krachten in de berm geduwd. Ongelofelijk!

En nu zitten we weer, voor één nacht, in ons hotel in Palenque. Mathijs en Jasper zitten in het zwembad de show te stelen voor alle overige toeristen door van het hogere deel naar beneden te springen. Nou, aandacht dat hebben ze, zelfs de meneer met het zwemvest vindt het prachtig! Om de show compleet te maken: ze tellen af in het Spaans. 😀
Morgen een busje naar Guatemala, overmorgen de ruïnes van Tikal, daarna een rustdag en dan (zondag) weer terug naar Palenque.

Foto’s

3 Reacties

  1. Esther Wyatt:
    18 juli 2019
    Uno, dos, tres ... leuke avonturen weer!
  2. Lilian:
    18 juli 2019
    Prachtige watervallen! Blijf je wel lekker mee drijven, mrt zo’n zwemvest :)
  3. Nicole en Wim:
    18 juli 2019
    Het zijn nooit “ saaie” vakanties van jullie. Altijd wel iets te beleven. 😀
    Nog veel plezier.