Buenas Dias!

8 juli 2019 - Valladolid, Mexico

We zijn er!!! En ondertussen zelfs al in het 2e hotel...

Zondag om half 9 's ochtends thuis vertrokken richting Düsseldorf. Geen België, dus geen files. De drukte op het vliegveld viel mee, er waren maar liefst 9 balies open om de bagage af te geven. Helaas konden we 5 daarvan om een of andere vage reden niet gebruiken, maar toch... We hadden de tijd dus het maakte niet uit, en uiteindelijk gingen meer balies open en was de rij zo opgelost. Componenten voor de dame bij de bagage balie, die ondanks alle vrolijke vakantiegangers er toch in slaagde om zo gruwelijk chagrijnig te blijven. 😇

We vertrokken weliswaar iets te laat, toch zouden we een uur eerder aankomen dan gepland. Wind mee en veel bergaf, denk ik. En inderdaad, om. 5 uur 's middags lokale tijd, middernacht in Nederland en een uur eerder dan gepland, zijn we geland. Prima vlucht, lekker gegeten, maar wel al helemaal aan het begin van de vlucht, het zou een stuk fijner zijn geweest wanneer we ergens in de avond hadden kunnen eten.
Landen is een, uitstappen is iets anders... Het was om te beginnen een flink eind taxiën (onderweg nog gestopt om de weg te vragen). Maar toen: eindelijk bij de gate. 10 minuten later: nog steeds bij de gate... En een bericht van de piloot: we staan bij de verkeerde gate! We moesten teruggeduwd worden, wat ook weer 10 tot 15 minuten zou duren. Ondertussen was de zuurstof in het vliegtuig bijna op, waardoor een vrouw flauwviel. Reden om snel de deur open te gooien zou je denken maar nee, nog meer oponthoud. Het hele gangpad stond al vol met mensen en tassen en koffers, waardoor de stewardessen en artsen aan boord er amper bij konden. Gelukkig kon de vrouw zelf naar voren lopen en ergens op een koelere plek gaan zitten.
Veertig minuten na de landing werden we eindelijk teruggeduwd, om vervolgens weer naar voren te rijden, naar dezelfde gate. Waarschijnlijk stonden we te ver naar rechts...😞

Douane: weer meer dan een half uur wachten maar hier stond, in tegenstelling tot in Duitsland, een erg vriendelijke mevrouw. Ze heette ook Patricia en was erg benieuwd hoe de naam in Nederland uitgesproken werd (wij zeggen meestal 'muts').
Na zolang wachten bij de douane zouden de tassen er natuurlijk allang zijn, toch? Nou... nee! Ook dat duurde nog even maar dat kwam ook doordat de band opeens stilstond. Weet niet precies welk merk bagage band (Van der L.?) maar aan de andere kant, gelukkig waren de tassen er allebei. Het was nog net licht buiten, wat wel fijn was in verband met het ophalen van de auto. De balie was in de hal van de airport. Maar de auto zelf natuurlijk niet! We werden naar buiten gestuurd, aan de zijkant van het vliegveld, waar een shuttle ons ophaalde en naar het autoverhuur kantoor bracht. Daar weer even wachten en toen begon het weer: het gezeur over extra verzekeren, volle of lege tank en het upgraden naar een grotere auto (aanbod alleen vandaag geldig...). Ook dat overleefd (het schemerde ondertussen al) en toen met een papiertje (geen sleutel) naar buiten. De medewerkster buiten zou de auto wel even halen. Nou, ook dat duurde nog 15 minuten! Toen nog controleren op krassen en 3 uur (!) nadat we geland waren konden we  eindelijk vertrekken, pikdonker ondertussen. Het was 8 uur 's avonds, voor ons gevoel 3 uur 's nachts en we moesten nog een half uur rijden.

Nog geen pinautomaat gezien, dus geen water. Onderweg kwamen we gelukkig een ATM tegen met een supermarkt erbij. ATM alleen in het Spaans maar gelukkig, we hadden geld en water. Met meer geluk dan wijsheid het hotel bereikt, tegen 9 uur 's avonds. In plaats van een kamer vlak bij het zwemband met uitzicht op zee, werden we in een appartement gestopt met maar 2 bedden en 1 kakkerlak. Dus extra bedden geregeld, kakkerlak professioneel verwijderd en nog even snel een drankje genomen. 
Ach, het was maar voor 1 nacht... Verder prima geslapen, behalve dat de alarmen van Mathijs nog aanstonden met Nederlandse tijden zodat we midden in de nacht wakker werden met het bericht dat we naar school moesten.😁
Bij het opruimen van de bedden ging ook nog een lamp stuk. Netjes gemeld, de receptionist sprak echter geen Engels dus ik denk niet dat hij het doorhad, hij zei in ieder geval dat het goed was. 😂

Lekker ontbeten en even naar de zee gelopen. Toen opnieuw in de auto, voor de rit van 2 uur naar Valladolid. Hier zitten we in een mooi hotel, vlak bij het zwembad, in een hotel waar ze Engels spreken en geen kakkerlakken hebben.😊
Zo meteen gaan we zwemmen in een cenote, een soort meer, morgen een rustdag.... 

Foto’s

7 Reacties

  1. Dionne:
    8 juli 2019
    Gelukkig toch nog goed aangekomen. Hopelijk verloopt de rest van de vakantie wat soepeler 😀.
    Geniet ervan!
  2. Tante Zus:
    8 juli 2019
    Wat een gedoe ,zou je bijna het loodje willen leggen . Gelukkig dat alles goed gegaan is.
    Ik wens jullie een heel fijne vakantie.dikke kus tante Zus
  3. Ingeid:
    9 juli 2019
    Wat een gedoe. Niet fijn als je moe bent maar nu kan het relaxen beginnen. Heerlijke bestemming. Geniet ervan.
  4. Rianne:
    9 juli 2019
    Ik geniet meteen alweer mee door het lezen van jullie verhalen. Veel plezier allemaal, maak er een topreis van!
  5. Nicole en Wim:
    9 juli 2019
    Kijk, dat bedoel ik nou. Heerlijke avontuurlijke verhalen lezen. En natuurlijk met een happy end 😁.
    Heel veel plezier alle viertjes.
  6. Anouk:
    10 juli 2019
    Wat een avontuur!!
  7. Wendy:
    12 juli 2019
    Wat een lange reis zo, maar fijn om goed aangekomen te zijn nu kan het genieten beginnen.