Sandboarden in Huacachina

Gisteren vroeg op, want om 8 uur wilden we een taxi naar het busstation, voor de bus naar Huacachina. Het verkeer in Lima viel tegen, maar uiteindelijk waren we ruim op tijd.
De bus was luxe... Naast een drankje en een broodje (bij de prijs inbegrepen, kom daar maar eens om bij Ryanair...) hadden we zelfs schermpjes, net als in een vliegtuig (behalve Ryanair) met films en spelletjes. Enerzijds overbodig, gezien het mooie uitzicht, maar aan de andere kant wel weer handig want de rit duurde iets meer dan 4 uur. De kinderen hebben zich in ieder geval goed vermaakt.

Rond 1 uur kwamen we aan in Ica, een iets grotere stad die vlak bij Huacachina ligt. Eerst maar de volgende busrit regelen, morgen rijden we door naar Nasca. En waar we nog steeds trauma's hebben van de treinrit van afgelopen jaar, ging het regelen van de bus vlekkeloos. Binnen 10 minuten waren we klaar.

Ondertussen had zich ook al een taxichauffeur gemeld en voor 2.50 euro (de prijzen liggen hier dus beduidend lager dan de gemiddelde 4 euro van Lima...) bracht hij ons in 10 minuten naar Huacachina. Ons hotel, Rochabus, ziet er van buiten niet echt uit maar van binnen is het mooi. Wel eenvoudige kamers maar het is prima voor ons en daarbij, het is maar voor 2 nachtjes. En, niet onbelangrijk, er is een zwembad.

Huacachina is een oase  in de woestijn van Peru met heel veel zandduinen. Zowel gisteren als vandaag hebben we 2 sandboards gehuurd en zijn de kinderen een uurtje gaan sandboarden. Met name Mathijs durft al snel en staat stevig! https://www.reislogger.nl/manage/video/edit/36123

Overigens zitten ze dan wel van boven tot onderen onder het zand, iets waar ze zelf natuurlijk de grootste lol om hebben...

De zon is er nu te heet voor, dus nu hangen we lekker met een colaatje aan het zwembad, de kinderen uiteraard IN het zwembad. Straks gaan we nog een buggytour doen, ook weer in combinatie met sandboarden.

Qua eten en drinken is het weer even aanpassen. Een pilsje kost ongeveer 2 euro, cola gemiddeld 1. De kinderen drinken voornamelijk Inca kola: een gif-geel goedje, zeer zoet en volgens Mathijs smaakt het naar kinder-champagne.
Ook het eten is wennen voor de kinderen: Mathijs had gisteren (tot verbazing van de serveerster!) een bananasplit als lunch. 

En morgen dus weer verder naar Nasca, op zoek naar de beroemde Nascalijnen. Nog meer zand...